Doktryna Kirkpatrick to doktryna polityki zagranicznej USA, która została opracowana przez ambasador Stanów Zjednoczonych przy ONZ Jeane Kirkpatrick w 1980 r. na podstawie opublikowanego eseju pt. ?Dyktatury i podwójne standardy? (Dictatorships and Double Standards). Doktryna Kirkpatrick została wykorzystana do uzasadnienia amerykańskiej polityki zagranicznej w czasie zimnej wojny. Zakładała ona, że w krajach Trzeciego Świata, w tym również w Ameryce Łacińskiej, Stany Zjednoczone mają do czynienia z prawicowymi reżimami, które powinny popierać oraz siłami lewicowo-komunistycznymi, które powinny zwalczać. Dodatkowo doktryna akcentowała fakt ewoluowania ustrojów prawicowych w kierunku demokratycznym w polityce, a liberalnym w gospodarce. Silny wpływ doktryna ta wywarła na politykę zagraniczną administracji prezydenta Ronalda Reagana, wspierającej działania antykomunistyczne np. w Argentynie (do 1983), Gwatemali (do 1985) i na Filipinach (do 1986).