Centroprawica to partie polityczne, które ze względu na program lub poglądy członków można usytuować na pograniczu centrum i prawicy. Takie partie wyznają najczęściej zasady konserwatyzmu w życiu społecznym i solidaryzmu w gospodarce. Przykładami takich organizacji są holenderski Apel Chrześcijańsko-Demokratyczny, austriacka Partia Ludowa. Niegdyś takie partie klasyfikowano w centrum sceny politycznej (chrześcijańska demokracja).
Drugą kategorię politycznych partii centroprawicowych stanowią te, które ze względu na wewnętrzne podziały frakcyjne (np. w kwestiach społecznych na linii konserwatyści-liberałowie) trudno jednoznacznie sklasyfikować jako centrowe lub prawicowe. Przykładami mogą być: polskie partie Platforma Obywatelska, Prawo i Sprawiedliwość, Polska Jest Najważniejsza, a także czeska Obywatelska Partia Demokratyczna, brytyjska Partia Konserwatywna czy też francuska Unia na rzecz Ruchu Ludowego.
W demokracjach parlamentarnych centroprawicą określa się też koalicję utworzoną przez partie centrum oraz prawicy, zmierzającą do realizacji wspólnych celów, np. powołania wspólnego rządu albo wspólnej akcji w parlamencie. Przykładem jest ukraińska koalicja Nasza Ukraina-Ludowa Samoobrona.