Konurbacja ( z łac. con – z, razem; urbs – miasto) to zespół miejski złożony z kilku miast, z których żadne nie dominuje. Miasta te spełniają rozmaite funkcje, dzięki czemu wzajemnie się uzupełniają. Jest to możliwe dzięki istniejącej, dobrze rozbudowanej sieci komunikacyjnej, łączącej poszczególne miasta. W szerokim rozumieniu (sensu largo) przyjmuje się podział na konurbacje (np. konurbacja śląsko-zagłębiowska), aglomeracje policentryczne (sensu stricto) oraz miasta bliźniacze (twin cities). Przykładem aglomeracji policentrycznej sensu stricto jest aglomeracja rybnicka powstała z dawnej, słabo zaawansowanej konurbacji czy aglomeracja bydgosko-toruńska powstała w efekcie zbliżenia pól oddziaływań dwóch większych miast. Miasta bliźniacze to np. Minneapolis – St. Paul w Stanach Zjednoczonych. Szczególnym typem miast bliźniaczych są interurbacje – skupienia dwóch miast o odmiennych, ale uzupełniających się funkcjach. Dobrym przykładem interurbacji z lat 60. XX wieku był Kędzierzyn i Koźle (dziś Kędzierzyn-Koźle). W aglomeracjach policentrycznych sensu stricto w istotny sposób zaznacza się rywalizacja między miastami, są też one zlokalizowane w większej odległości od siebie, niż to ma miejsce w przypadku konurbacji. Istotnym elementem jest używanie nazwy aglomeracja w odniesieniu do układów policentrycznych. Zgodnie z przyjętymi w naukach geograficznych zasadami, aby użyć w odniesieniu do układu wieloogniskowego określenia – aglomeracja – trzeba zaznaczyć jednocześnie i bezwzględnie, że mamy na myśli aglomerację policentryczną. W przypadku, gdy mówimy o formie, która jest konurbacją de facto, najlepiej ją tak po prostu nazwać np. policentryczna aglomeracja bydgosko – toruńska, konurbacja katowicka. Pojęcie „aglomeracja” z następującym za nim określeniem geograficznym jest zarezerwowane dla aglomeracji monocentrycznych np. aglomeracja warszawska, aglomeracja londyńska itp. Potrzeba rozróżnienia konurbacji, miast bliźniaczych, aglomeracji monocentrycznych i innych form wynika z tego, że żadna z nich nie jest tym samym. Formy te różnią się liczbą miast, które są w ich obrębie, układem powiązań, strukturą przestrzenno-funkcjonalną, mechanizmami i czynnikami miastotwórczymi.