Jusznica deszczowa jest mała (około 10 mm długości) szara lub czarnoszara, niepozorna muchówka z marmurkowanymi skrzydłami. Szczególną cechą przedstawicieli tej rodziny są wielkie oczy złożone, które u samców stykają się, a u samic rozdziela je wąskie czoło. Zróżnicowane ubarwienie oczu tych owadów służy często jako cecha diagnostyczna przy ich oznaczaniu. Narządy gębowe samic tworzą kłujkę, którą owady mogą przekłuć skórę człowieka i ssać krew. Samce zadowalają się sokiem roślinnym.
Występowanie:cała Europa; w lecie pospolite. Na wilgotnych terenach nad jeziorami i rzekami bąkowate występują masowo, zwłaszcza w gorące i parne dni.
Jad:znajdująca się w ślinie substancja zapobiega krzepnięciu krwi.
Działanie jadu: powoduje zwykle swędzące obrzmienie (bąbel) w miejscu ukłucia.
Leczenie: okłady z alkoholu, ew. opatrunek z przylepca w celu zapobieżenia infekcji.