Antybolszewicki Blok Narodów był koordynacyjną platformą współpracy emigracyjnych ugrupowań politycznych reprezentujących narody ZSRR i tzw. Bloku Wschodniego. Początki ABN sięgają końca 1943 roku, gdy w dniach 21-22 listopada w rejonie Równego na okupowanej Ukrainie odbyła się z inicjatywy Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów konspiracyjna konferencja przedstawicieli 13 narodów nierosyjskich z europejskiego i azjatyckiego obszaru ZSRR. Uzgodniono wówczas koncepcję powołania antykomunistycznej platformy współpracy różnych narodów zamieszkujących Związek Sowiecki. Jej celem miało być doprowadzenie do obalenia władzy komunistycznej w ZSRR i jego podziału na państwa narodowe.
Po zakończeniu II wojny światowej na kolejnej konferencji w Monachium, które stało się główną siedzibą, 16 kwietnia 1946 r. ABN uzyskał sformalizowaną strukturę. W następnych latach przyłączyły się do niego antykomunistyczne ugrupowania reprezentujące narody tzw. bloku wschodniego. Najbardziej aktywnym członkiem ABN była Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów, której przewodniczący, Jarosław Stećko, stał jednocześnie na jego czele. Po jego śmierci w 1986 r. kierownictwo ABN objęła jego żona Sława Stećko. W skład kierownictwa organizacji wchodzili ponadto Uzbek Weli Kajum-chan, Słowak Ferdinand Ďurčanský, Białorusin Radosław Ostrowski, Węgier Ferenc Farkas de Kisbarnak, Łotysz V. Berzins. Funkcję sekretarza generalnego przez długie lata pełnili Gruzin N. Nakaszidze i Czech C. Pokorný.
Centrala ABN organizowała demonstracje i protesty antysowieckie, a także międzynarodowe konferencje, na których ukazywano prawdziwe oblicze ZSRR i światowego komunizmu. Wydawała również rozliczne publikacje i materiały propagandowe w różnych językach. Jednym z jej głównych pism był miesięcznik „ABN Correspondence”, który wychodził od 1950 r. w języku angielskim, niemieckim i francuskim, później tylko angielskim. Ponadto koordynowała działalność wchodzących w jej skład organizacji (nie tylko narodowych, ale też lokalnych). Prowadzono współpracę ze Światową Ligą Antykomunistyczną i Europejską Radą Wolności. Utrzymywano silne kontakty z CIA. W kilku państwach, jak USA, Kanada, czy Wielka Brytania istniały miejscowe organizacje ABN (np. American Friends of the ABN), zaś w innych, jak Belgia, Włochy, Australia, czy Argentyna ABN był reprezentowany przez swoje oddziały i grupy. Antybolszewicki Blok Narodów został rozwiązany w 1996 r., po zrealizowaniu swoich celów.
Czyli Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów miała też dobre strony. Ale niektórzy Polacy i tak będą ją wspominać zapewne tylko i wyłącznie negatywnie. Ja jednak rozumiem obie strony. Najlepiej jest, próbując zrozumieć taki spór z obu stron, wyobrazić sobie że jest się obcokrajowcem (aby pozbyć się emocji) i przyjrzeć argumentom obu stron.