Rzeźba krawędziowa jest typem krajobrazu rozwiniętego na skałach osadowych, w którym dominującą rolę odgrywają krawędzie morfologiczne, nawiązujące do stref występowania skał odpornych. Są one oddzielone obniżeniami lub spłaszczeniami powstałymi w wyniku szybszego niszczenia skał mało odpornych. Rzeźba krawędziowa może rozwinąć się w nachylonych kompleksach skalnych (monoklinach) i wówczas krawędzie mają postać kuest, lub w obrębie… Dowiedz się więcej »
Rzeźba strukturalna jest typem krajobrazu, w którym rozmieszczenie i cechy poszczególnych form rzeźby terenu są zależne głównie od cech struktury geologicznej, a w mniejszym stopniu od cech klimatu. Rzeźba strukturalna rozwija się w warunkach generalnego spokoju tektonicznego. Występowanie wzniesień i obniżeń odzwierciedla różnice w odporności skał. Typowymi elementami rzeźby strukturalnej są kuesty, stoliwa, monadnoki, przełomy… Dowiedz się więcej »
Rzeźba policykliczna jest rzeźbą terenu, w której widoczne jest kilkakrotne odmłodzenie. Występują w niej formy powstałe kolejno w kilku cyklach i znajdujące się w różnych stadiach rozwoju. O takiej rzeźbie jako całości nie można powiedzieć, w jakim jest stadium rozwoju.
Rzeźba poligeniczna to rzeźba terenu, która w czasie swego rozwoju doznała przemian pod wpływem zasadniczo zmieniających się warunków klimatycznych, nie rozwijała się więc cały czas w cyklu jednolitym. Przykładem rzeźby poligenicznej jest rzeźba Tatr. Ich rozwój uległ zasadniczemu zaburzeniu pod wpływem lodowców, które tu kilkakrotnie powstawały i wywarły olbrzymi wpływ na formy terenu. O takiej… Dowiedz się więcej »