Doktryna Reagana to program polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych sformułowany i afirmowany przez Ronalda Reagana i środowisko konserwatystów w Partii Republikańskiej, a realizowany w praktyce politycznej przez administrację prezydenta Ronalda Reagana.
Doktryna Reagana była skupiona na walce z komunizmem, a konkretniej – z ZSRR, jako hegemonem bloku sowieckiego, strategicznym przeciwnikiem USA i krajów niekomunistycznych. Doktryna była realizowana poprzez wspieranie zarówno finansowe jak i militarne krajów i organizacji walczących z komunizmem, obalanie komunistycznych reżimów oraz prowadzenie „twardej” polityki wobec ZSRR. Reagan określił wprost ZSRR jako imperium zła, odwołując się do formuły z filmu George’a Lucasa Gwiezdne Wojny.
Elementami doktryny Reagana były:
- przeprowadzenie programu zbrojeń strategicznych Stanów Zjednoczonych w oparciu o nowe technologie elektroniczne i informatyczne (budowa bombowca strategicznego B-2 Stealth), wzmocnienie militarnej obecności USA w Europie w odpowiedzi na instalację mobilnych sowieckich rakiet nuklearnych średniego zasięgu SS-20 wymierzonych w Europę Zachodnią poprzez instalację w europejskich krajach NATO analogicznego systemu amerykańskiego (rakiety Pershing II i wyposażenie wojsk USA w Europie w bazach europejskich (RFN , Wielka Brytania) w pociski inteligentne Cruise (Tomahawk)) oraz znaczące zwiększenie w tym celu budżetu zbrojeniowego USA.
- wspieranie w dostawach sprzętu i broni dla powstańców przeciwstawiających się inwazji ZSRR na Afganistan, antykomunistycznym oddziałom contras w Nikaragui , poparcie dla partyzantki UNITA w Angoli wymierzonej w marksistowski reżim wspierany przez Kubę, poparcie dla antyrządowych ruchów dysydenckich w Etiopii, poparcie dla zbrojnej opozycji walczącej z okupacją Wietnamu w Kambodży a także wsparcie polityczne i finansowe dla Solidarności w Polsce.
- zawarcie porozumienia z królem Arabii Saudyjskiej o znaczącym wzroście wydobycia i dostaw na rynki światowe ropy naftowej z tego kraju (dostawcy połowy surowca na rynku), co spowodowało skokowe obniżenie cen na nośniki energii (z poziomu ok. $35 do poziomu ok. $12 za baryłkę).W konsekwencji ZSRR czerpiący środki dewizowe na zbrojenia ze sprzedaży ropy naftowej i gazu na rynki europejskie nie był w stanie sfinansować nowej technologicznie zaawansowanej fazy wyścigu zbrojeń wobec drastycznego spadku dochodów z eksportu do krajów wolnorynkowych.
Podstawową różnicą w stosunku do poprzednich strategii politycznych administracji amerykańskich było unikanie bezpośredniego zaangażowania militarnego USA (jako wniosek wyciągnięty z wojny w Wietnamie) przy jednoczesnym konsekwentnym bezzwrotnym wsparciu w broń, sprzęt i środki finansowe ugrupowań antykomunistycznych w skali globu. Wyjątkową operacją wojskową było usunięcie siłami piechoty morskiej USA reżimu komunistycznego na Grenadzie (1983), opartego o siły kubańskie.