W teorii rozwoju społecznego Karola Marksa baza to ogół materialnych sił wytwórczych i wynikajacych z nich stosunków produkcji, charakterystyczny dla danej formacji społecznej. Wraz z pojawianiem się nowych sił wytwórczych, pojawiają się nowe stosunki produkcji, które powodują zmianę formacji społecznej w inną, przy czym wraz ze zmianą bazy, zmienia się też jej polityczno-kulturowa nadbudowa, czyli sfera świadomości społecznej.
Na przykład maszyna parowa jako nowy rodzaj sił wytwórczych doprowadziła do zmiany stosunki produkcji panujące w epoce feudalnej z opozycji pan feudalny – chłop w opozycję kapitalista – robotnik. Te zaś zmiany spowodowały przekształcenie się społeczeństw feudalnych w społeczeństwa kapitalistyczne z nowym typem ustrojów politycznych, ponieważ wcześniejsze formy rządów były niedostosowane do nowych warunków ekonomicznych.
Według Marksa każda zmiana społeczna wynika ze zmiany bazy, a ta zależy od zmiany materialnych sił wytwórczych. Stanowisko to określane jest jako materializm historyczny, w którym właśnie zawarta jest teza, że byt społeczny tworzy świadomość społeczną.