Aspiracje jednostki to zespół dążeń ukształtowanych na podstawie hierarchii wartości właściwych tej jednostce. Aspiracje zależą od wielu czynników, w tym od samopoznania, samooceny i samookreślenia jednostki, a także od sytuacji społecznej. Jeśli jednostka trafnie określi swoją sytuację społeczną, potrafi także określić swoje aspiracje. Warto podkreślić, że aspiracje to dążenia, cele, do których jednostka dąży długotrwale, np. założenie rodziny, zdobycie określonego stanowiska, zawodu. Aspiracje są więc dążnościami jednostki, umotywowanymi możliwością ich realizacji. Zdaniem W. Kopalińskiego aspiracja to dążenie (do osiągnięcia czegoś), pragnienie (dopięcia celu, dobicia się czego). Wg A. Sokołowskiej to ogół pragnień i dążeń dotyczących osobistej przyszłości jednostki. Wincenty Okoń definiuje aspiracje jako dążenie do osiągnięcia zamierzonych celów, do realizacji jakichś ideałów życiowych. A. Janowski uważa je za w miarę trwałe i względnie silne życzenia jednostki dotyczące właściwości lub stanów, jakimi ma się charakteryzować jej życie w przyszłości, oraz obiektów, jakie w tym życiu będzie chciała uzyskać.