Actor network theory

przez | 23 lipca 2011

Actor-network theory (ANT, „socjologia nie-ludzi”) to szkoła myśli socjologicznej, która powstała w ramach filozofii i socjologii nauki. Opiera się na założeniu agencyjności (sprawczości), także tzw. nieludzi, czyli również komputerów i maszyn. Podkreśla, że ważne są sieci materialno-semiotyczne, a nie same przedmioty. Przykładowo, rozmowa telefoniczna nie jest tylko interakcją dwojga ludzi, ale złożoną siecią, w której „agentami” są także telefony, łącza, pewne koncepcje, idee, dorozumiane założenia kulturowe i powinno się je traktować jako całość. Niektóre rodzaje agentów czasem działają jak przedmioty, czasem jak osobne jednostki, a czasem występują w relacjach sieciowych (np. banki). Żadna sieć aktorów nie jest stała, wymaga ciągłego odgrywania, by przetrwała. W ramach sieci nie należy analizować ludzi i nieludzi (non-humans) w osobny sposób, zarówno ludzie jak i maszyny, a także oczywiście relacje między nimi, powinni być poddawani interpretacji. Podejście to rozwinęli znani francuscy socjolodzy Michel Callon i Bruno Latour, a także Brytyjczyk John Law. Nawiązywali do koncepcji Gillesa Deleuze’a i Michela Foucault, a także wykorzystywali dorobek etnometodologii i interakcjonizmu symbolicznego.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *