Efekt pominięcia (ang. omission bias) jest jednym z występujących u ludzi błędów poznawczych. Określa tendencję do oceniania szkodliwych działań jako gorsze i bardziej niemoralne, niż równie szkodliwa bezczynność i niedziałanie. Przy podejmowaniu decyzji błąd ten działa podobnie, jak efekt statusu quo i powoduje, że ludzie nie podejmują działań, które, choć są pozytywne, wiążą się z określonymi, nawet niewielkimi kosztami. W większości wypadków ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że bezczynność również jest jakąś decyzją, i w związku z tym powinna być oceniana równorzędnie z innymi decyzjami. Jeśli powoduje równie wiele szkód, jak jakieś działanie, to jest równie zła, jak i ono samo.
Najczęściej przywoływanym przykładem zasady pominięcia są szczepienia. Zanotowano bardzo wiele przypadków rodziców, którzy nie szczepili małych dzieci obawiając się ryzyka związanego z tym zabiegiem. Uznawali, że skoro szczepionka wiąże się z pewnym ryzykiem, to lepszym wyborem będzie rezygnacja z niej. Jest to rozumowanie błędne, ponieważ ryzyko związane z samą chorobą jest zwykle znacznie większe i rezygnacja ze szczepionki bardziej naraża dziecko niż szczepienie. Bezpieczniejszym rozwiązaniem jest więc skorzystanie ze szczepionki, a źródła ryzyka (szczepionka i choroba) powinny być rozpatrywane równoważnie.