Antykonformizm jest postawą społeczną, która nakazuje kwestionować ogólnie przyjęte reguły i wzory postępowania. Stoi w opozycji do konformizmu, jest radykalną formą nonkonformizmu. Przez Stanisława Pawlicę antykonformizm jest definiowany następująco: Być antykonformistą w społeczeństwie to najpierw się nie zgadzać, a później się zastanawiać; odwrotnie ma się rzecz z konformizmem. Nonkonformista zaś powstrzymuje się od sądu, dopóki sprawy nie przemyśli.
Antykonformizm jest buntem, opozycją w stosunku do konformizmu. Jeśli grupa mówi: „Podoba się nam Lot nad kukułczym gniazdem”, to antykonformista powie: „A mnie się nie podoba”. Jeśli zaś grupie się nie podoba, antykonformista znajdzie jego walory. Antykonformizm rozumiany jest jako specyficzna forma konformizmu – dana osoba również jest pod wpływem grupy i nacisku grupy, nie jest niezależna. Niezależność rozumiana jest jako nonkonformizm.