Paleokonserwatyzm to nazwa tradycyjnego nurtu amerykańskiej myśli konserwatywnej, stojącego w opozycji do neokonserwatyzmu. Paleokonserwatyści mają krytyczną postawę wobec współczesnego kształtu demokracji liberalnej, postulując odrodzenie klasycznych cnót obywatelskich i zachowanie systemu wzajemnej kontroli i równowagi władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej (checks and balances). Myśliciele tego nurtu w większym stopniu niż neokonserwatyści zwracają uwagę na potrzebę powrotu społeczeństwa amerykańskiego do zasad moralnych opartych na religii. Są przeciwnikami centralizacji władzy i homogenizacji społeczeństwa. Zwracają uwagę na nieustanny rozrost funkcji rządu w ostatnich dziesięcioleciach. W polityce zagranicznej opowiadają się za izolacjonizmem, a imperializm znamionujący ich zdaniem działania administracji kolejnych republikańskich i demokratycznych prezydentów uważają za niebezpieczny przejaw politycznego mesjanizmu. Termin paleokonserwatyzm stworzony przez Paula Gottfrieda utożsamiany jest niekiedy z doktryną Starej Prawicy. Środowisko paleos skupione jest wokół Instytutu Rockforda i redakcji pisma Chronicles. Przedstawiciele paleokonserwatyzmu to między innymi Thomas Molnar, John Lukacs, Paul Gottfried, Russell Kirk oraz Thomas Fleming.