Srokosz to największa z dzierzb, bardzo kontrastowo ubarwiona, z czarną maseczką. Zazwyczaj czatuje w dobrze widocznym miejscu.
Ptak ten ma 24 cm. W locie wyraźnie widać białe lusterka na skrzydłach. Młode bardziej brązowe, z paskowanym spodem.
Śpiew składa się m.in. z krótkich, zgrzytliwych zwrotek.
Występuje na otwartych terenach z zadrzewieniami śródpolnymi, grupami drzew, a także torfowiska, wrzosowiska, obrzeża lasów, także sady. Miesiące: I?XII.
Największa dzierzba Europy, jedyna, jaką można zobaczyć zimą w środkowej Europie. Łowi oprócz dużych owadów również inne bezkręgowce, chwyta nawet w locie mniejsze ptaki. W zimie żywi się przeważnie nornikami. Srokosz stał się jeszcze rzadszy niż gąsiorek i grozi mu wyginięcie.