Cechą charakterystyczną puszczyka mszarnego jest uderzająco duża głowa ze szlarą w wąskie koncentryczne kręgi i o diabolicznym ?wyrazie twarzy”. Oczy stosunkowo małe, żółte.
Długość puszczyka mszarnego to 63-70 cm; siąg 135-155 cm. Wielkością zbliżona do puchacza, ale masę ma o połowę mniejszą. Tułów szary, z gęstymi ciemnymi szarobrązowymi kreskami. Na gardle duże białe, półksiężycowate plamy. Ogon długi. Obie płci podobne.
Puszczyk mszarny to ptak gniazdowy północnej Szwecji i Finlandii oraz rosyjskiej tajgi. Gnieździ się w wysokopiennych lasach świerkowych i sosnowych, poluje na zrębach zupełnych, bagnach i polanach.
Wyprowadza lęgi w starych gniazdach ptaków drapieżnych i na pniach tępo złamanych drzew. Odżywia się w ponad 90% lemingami, które zimą potrafi znaleźć nawet pod grubą warstwą śniegu.