Roślina do 80 cm wysokości; łodyga prosta, naga, rozgałęziona; liście w różyczce, zatokowo ząbkowane lub pierzastodzielne, górne nie podzielone; kwiatostan groniasty; kwiaty białe drobne, promieniste; kwitnie od wczesnej wiosny do przymrozków; owoc ? trójkątna łuszczynka.
Występowanie:pospolity chwast; występuje na pastwiskach, w ogrodach, na przypłociach, ugorach, nieużytkach.
Właściwości:ziele tasznika zawiera: glikozydy, alkaloidy, cholinę, kwasy organiczne, olejek eteryczny, flawonoidy, garbniki, żywice, sole mineralne, witaminy C, K. Ma właściwości: moczopędne, przeciwkrwotoczne, przeciwbólowe.
Zastosowanie weterynaryjne
Sok ze świeżego ziela tasznika, w weterynarii stosuje się jako środek przeciwkrwotoczny, w krwawieniach z narządów rodnych i dróg moczowych.
Wlewy dopochwowe z odwaru z ziela tasznika mają zastosowanie w leczeniu krwawień z narządów rodnych (macicznych).
Odwar z ziela tasznika, krwawnika pospolitego i nawłoci pospolitej podaje się zwierzętom w schorzeniach dróg moczowych i krwiomoczu. Odwar z ziela tasznika, rzepiku pospolitego, kwiatów rumianku pospolitego, liści orzecha włoskiego, kwiatów lipy i ziela bylicy piołunu podaje się zwierzętom cierpiącym na chorobę motyliczą.
Tasznik pospolity