Empora to element architektoniczny występujący najczęściej w kościele w postaci odrębnej kondygnacji o charakterze antresoli, usytuowana nad kruchtą lub nadwieszona nad głównym wejściem do świątyni. Empora jest galerią wspartą na kolumnach lub filarach, otwartą do wnętrza kościoła. Umieszczona nad nawami bocznymi tworzy najczęściej osobne pomieszczenie dla kobiet lub zakonników. Umieszczona nad kruchtą lub pomiędzy nawą a prezbiterium ? przeznaczona na ogół dla śpiewaków i instrumentów muzycznych. Empora może okalać też cały kościół. Przestrzeń pod emporą nazywa się podchórzem.
W budownictwie świeckim budowano empory w salach zamkowych dla chóru i kapeli. Można rozróżnić następujące empory – emporę właściwą (rozbudowane piętro), emporę pozorną (otwór przebity na poddasze) i pseudoemporę (tylko otwór w ścianie, markujący emporę, lecz nie prowadzący do żadnego pomieszczenia).