Adoksografia (gr. ádoksos – zaskakujący, nieoczekiwany) jest gatunkiem literatury greckiej biorącym początek z działalności sofistów, szczególnie tzw. drugiej sofistyki. Adoksografia ma postać uczonego traktatu lub wyszukanej mowy, w której temat błahy omawiany jest tak, jakby był istotny i ważny, przeważnie z intencją osiągnięcia komizmu. Klasycznym przykładem adoksografii jest „Pochwała łysiny” Synezjusza Cyreny, w której autor twierdzi, że łysina przydaje człowiekowi godności. Przykładem nowożytnego naśladownictwa może być „Pochwała głupoty” Erazma z Rotterdamu.