Acta martyrum to sprawozdania z procesu i egzekucji męczenników chrześcijańskich w Cesarstwie rzymskim (niekiedy powstawały też utwory opisujące prześladowania na innych obszarach, np. w państwie perskim). Mogły mieć formę listów, które kierowały do siebie gminy chrześcijańskie, protokołów sądowych, wyciągów z akt urzędowych czy relacji świadków. Z czasem przybrały również formę literackich opracowań tematu (tzw. passiones).
Gatunek ustabilizował się w II wieku, ale za jego prototyp uznaje się relację o męczeństwie św. Szczepana, zawartą w Dziejach Apostolskich. Niektóre acta martyrum to m.in. Acta proconsularia sancti Cypriani episcopi et martyris, Martyrium Policarpi oraz Passio SS. Montanii Lucii et aliorum martyrum Africanorum. Zdarzało się, że utwory te zbierano i łączono w jednym zbiorze.
Wiele z tego typu utworów było falsyfikatami, jednym ze sposobów odróżnienia ich od prawdziwych relacji jest badanie, czy w utworze odwzorowano w sposób prawdopodobny przebieg typowego procesu rzymskiego.